«…Zərifə xanım haqqında eşitmişdim. Mən də onun görüşünə tələsdim. Düşünürdüm ki, bu qeyri-adi insan olmalıdır. Zənnim məni aldatmamışdı. Qarşımda dayanan əzəmətli qadın doğrudan da qeyri-adi idi. Zərifə xanımla ilk görüşümüz belə oldu. O, mənim ağrıyan mədəmin üstündə əlini gəzdirdi. Mənə yuxu gəldi. Çox şirin bir yuxu. Yatmaq istədim. Birdən xanımın səsi məni ayıltdı. «Dur ayağa», —söylədi Zərifə xanım. Mən isə yatmaq, yatmaq istəyirəm deyəndə güldü. İlahi, bu gülüş heç kimin gülüşünə bənzəmədi. Onun barmaqlarından şəfa süzülürdü. Mən həmişəlik şəfa tapdım. Həzin səsli bu şəfaverici qadını  ömrüm boyu unutmayacağam. Çox sağ olun, Zərifə xanım, Allah sizi bizim üçün qorusun. Biz sizi çox sevirik».